اتوپیا و یا همان آرمان‌شهر در میان تمامی ملل جایگاه ویژه‌ای دارد. به‌طوری‌که بخشی از هنر و ادبیات هر ملت را شامل می‌شود. کسی که اتوپیا ترسیم می‌کند، می‌خواهد جامعه‌ی آرمانی خود را به تصویر بکشد، آینده‌ای روشن و به دور از مشکلات. همچنین انتظار داریم با ترسیم اتوپیا، تکاپو و تحرک را در مخاطبان آن ببینیم. حرکت برای رسیدن به آن جامعه‌ی آرمانی.
اما سؤال ما این است، اوّلا انتظاری که از اتوپیا داریم، معقول است؟ ثانیاً اتوپیا چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟ آیا فقط رؤیاپردازی است؟