در تبیین نوع ثنویت حاکم بین مفاهیم دوگانه‌ی حق و باطل، دریافتیم که رابطه‌ی آن‌ها ثنویِ توحیدی است. پس خود به خود تشکیک پذیر نبوده و علاوه بر آن، ارزش‌مدار و ناظر بر نفی باطل و برتافتن حق است. با این حال این اشکال را برخی طرح کردند که این تلقی ظاهراً در عمل چندان… ادامه خواندن حق و باطل به مثابه‌ی جهتِ ارزشی