FAST-FOOD یا غذای سریع به شکل امروزی آن در حدود ۹۵ سال پیش در هفتم جولای ۱۹۱۲ در آمریکا متولد شد. نخستین رستوران به نام «اتومات» در نیویورک کار خود را آغاز کرد و پس از ۲۰ سال «وایت کسل» روی کار آمد. اما در سال ۱۹۴۰ «مک دونالد» روی کار آمد و برادران مک و دیک آن را به کلمه‌ای مترادف فست‌فود تبدیل کردند چرا که به سریع‌ترین زمان ممکن قادر بود همبرگر و سیب‌زمینی را به دست مشتریان برساند. اما استفاده از موادی که غذاها را تازه نگه دارد و استفاده از چربی‌ها و ادویه‌جات برای خوش‌مزه کردن غذاها برای مشتریان و سرعت بالای تهیه غذا و کهنه شدن آن‌ها سبب شد که همگان نسبت به مضر بودن غذاهای فست‌فودی اعتراف کنند و بسیاری از کارشناسان سلامت و بهداشت نسبت به آسیب‌رسان بودن این غذاها اعتراض نمایند. چاقی، کمبود برخی ویتامین‌های اساسی، اختلال در دستگاه عصبی نظیر سردردها، مشکلات پوستی همچون خارش، ضایعات موضعی پوستی و کهیر، اختلال در دستگاه تنفس همچون سرفه، آسم، پولیپ‌های بینی و اختلالات تنفسی و بسیاری از موارد دیگر از مضرات فست‌فودها برشمرده شد.