کالج فرانسه (Collège de France) از بدو تأسیس محلی برای تضارب آرا و پرداختن «ایده‌ای از یک پژوهش آزادانه» بوده است. جایی که هیچ خبری از روند درسی خشک و انعطاف‌ناپذیر موجود در دانشگاه‌ها نیست و هیچ قانونی برای ترتیب ارایه دروس وجود ندارد. جایی که هیچ نگرانی بابت حضور و غیاب، نمرۀ پایان ترم، عقب افتادن از کلاس، دیر رسیدن و … وجود ندارد؛ بلکه فرصتی برای پرواز دادن خیال، پرداختن به ایده‌ها و پرورش دادن آن‌ها و تفکر در داشته‌ها است.[۱]