پیشینیان ما معمولاً واژه حکمت را به معنی فلسفه به کار می‌بردند اما این واژه دلالت گسترده‌تری از فلسفه دارد . واژه فلسفه یا فیلوسوفیا (philosophy) از دو بخش تشکیل‌شده است : فیلو به معنی دوستداری و سوفیا به معنی دانایی . فلسفه درعین‌حال که جایگاه خود را به‌عنوان تلاشی برای فهم منطقی پدیده‌ها دارد ولی هیچ کمکی برای درک مفاهیم معنوی و دینی نمی‌کند . در واقع فلسفه تلاشی است ذهنی و استدلالی برای درک واقعیت‌های جهان هستی . حکمت برخلاف فلسفه از غیب الهام می‌گیرد و سرمنشأ الهی دارد . حکمت ، معرفت و فهم حقیقت هستی است و فرد حکیم به حقیقت دست‌یافته است . در این مقاله سعی شده است بر اساس آیات قرآن و احادیث معنی حکمت و حکیم و تبیین شود .
