باشگاه استراتژیستهای جوان
مقدمه
جنگ شناختی[۱] در ساده‌ترین بیان، منازعه‌ای است که بر سر فتح سرزمینی به اسم «شناخت» در رقیب، حریف و دشمن رخ می‌دهد. این جنگ به مانند هر جنگ دیگری دارای دکترین، سازمان رزم، سلاح و…. مقتضی خود می‌باشد. همواره گفته شده است که تکنیک‌های مختلف در کنار یک دیگر تاکتیک‌ها را تشکیل می‌دهند و تاکتیک ها جزوی از استراتژی هستند. در کارکرد استراتژی، تسلط بر تاکتیک‌ها بسیار پر اهمیت است و این قاعده در جنگ شناختی نیز شامل استثنا نمی‌شود.
مقدمه
«سان تزو»[۱] نام استراتژیست نظامی چینی است که گفته می‌شود در سال ۵۰۰ قبل از میلاد مسیح زیست می‌کرده است. کتاب نام آشنایی که به وی نسبت می‌دهند «هنر جنگ»[۲] نام دارد. این کتاب حاوی یادداشت‌های سان‌تزو و بخشی از تاریخ نظامی چین است.
«هنر جنگ»[۳] امروزه به‌عنوان منبع اصلی در دانشکده‌های نظامی دنیا مانند وست‌پوینت تدریس می‌شود. جالب اینجاست که از یک مقطعی به بعد این کتاب علاوه بر دانشکده‌های نظامی جای خود را در آکادمی‌های تجاری، بازاریابی، مدیریت، سیاست، اقتصاد و هر حوزه‌ی دیگری که تنازع و خصومت مطرح بود باز کرد.
مقدمه
زمانی که صحبت از سیاست درهای باز(Open Door Policy) می‌شود ذهن ناخودآگاه به سمت سیاست درهای باز چین و مقوله‌ی اصلاحات چینی می‌رود. سیاست درهای باز نسبتاً تاریخچه طولانی دارد، اولین بار «جان هی»[۱] از این عبارت در عرصه سیاست رسمی استفاده کرد. وی در نامه‌ای با همین عنوان سیاست پیشنهادی خود را برای گسترش امپریالیسم آمریکا در چین ابلاغ کرد. بعدها از این سیاست در کشورهای مختلف دنیا از جمله ایران به گونه‌های دیگری استفاده شد. جمهوری اسلامی ایران همواره در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی هدف طرح‌ها و کینه‌توزی‌های ایالات متحده آمریکا بوده است و امروز نیز از این قاعده مستثنی نیست. برخورد با این ایران اسلامی در این سال‌ها ابعاد جدید به خود گرفته است که مطالعه و رصد این رویدادها و مطابقت آن با تاریخ سیاست‌های آمریکا ضروری به نظر می‌رسد.
در تاریخ طرح‌ریزی استراتژیک یکی از مهم‌ترین مسائل؛ ثبت تجربیات و اتفاقاتی است که در دوره‌های مختلف روی می‌دهد و نقش یک معلم را برای دیگر ادوار بازی می‌کند. کسانی که نتوانند از تجربه‌ها استفاده کنند محکوم به تکرار آن هستند.
به قول استاد عباسی هنر یک استراتژیست زندگی کردن با گذشتگان و عبرت گرفتن از پیروزی‌ها و شکست‌های آنان است تا که چراغی باشد در فراسوی آینده‌ی خویش و جامعه‌ای که در آن حیات دارد.
بعد از رویارویی کلیسا با نظام فئودالی حاکم در اروپا، این قاره در آتشی ۳۰ ساله وارد شد که بعدها به جنگ مذهبی سی‌ساله (۱۶۱۸-۱۶۴۸) معروف شد. آوردگاه این نبرد که بین کاتولیک و پروتستان بود به مانند جنگ جهانی دوم که بعدها صورت گرفت خواستگاهی آلمانی- ژرمنی داشت.
مقدمه
یک قرن پیش، هالفورد مکیندر با انتشار مقاله‌ای با عنوان «محور جغرافیای تاریخ» نگرانی اصلی سیاست دفاعی غرب را از اینکه گستره خشکی اوراسیا تحت کنترل یک قدرت قرار بگیرد و در چنین وضعیتی به اعمال استیلای جهانی دست بزند بازگو کرد. مقاله وی که به مقاله «محور» شهرت دارد در سال ۱۹۰۵ منتشر شد که طی آن تاریخ را صحنه نزاعی دائمی بین قدرت‌ها بر سر منطقه اوراسیا معرفی نمود. وی شاه‌کلید پیروزی در نبردها جهانی را، در اختیار داشتن تمامی منطقه آسیای میانه به‌صورت یکپارچه می‌دانست و مدعی بود از طریق تسلط بر این منطقه و سپس بر اوراسیا، می‌توان همه جهان را تحت سلطه در آورد.
مسئله مواد مخدر و به خصوص تریاک در سال‌های متمادی همواره مشکل حکومت‌ها بوده است اما در میان دولت‌هایی خلاف جریان مبارزه با مواد مخدر حرکتی می‌پیمایند.
آغاز این نوع برخوردها، تاریخی دیرینه دارد اما قدمت قدرت‌نمایی مواد مخدر عموماً و تریاک و هرویین خصوصاً به چیزی در حدود اواسط قرن نوزدهم برمی‌گردد.
الکساندر دوگین (Alexander Dugin) تئوریسین روسی و مشاور ارشد پوتین در اندیشکده یقین حضور پیدا کرد.