دیرزمانی از نوشته‌ی چارلز دیکنز نمی‌گذرد، الیور ِکوچک و بی‌پناهی که برای تکه نانی، و البته سود بیشتر اربابان و کارفرمایان خود، به کارهای سخت و طاقت‌فرسا گماشته میشد، بهت و حیرت خوانندگانش را چنان برانگیخت که اندک‌اندک امواج و جریاناتی در انگلستان برای تصویب قوانین منع یا کم کردن کار کودکان شکل گرفت. الیور توئیست در حقیقت روگرفتی از درد و مشقت انسان، در روزهای انقلاب صنعتی ست. درست است که کار کردن برای کودکان ورای توانایی جسمی و سنی آنها، امروز در اذهان (قلوب) عموم پذیرفته نیست؛ اما همین امر برای قالب مردمان ِ غافل آن روزگار چنان عجیب می‌نمود که یک داستان می‌توانست چنین گستره‌ی وسیعی از احساسات یک جامعه را برانگیزد. معتقدم امروز هم می‌بایست نسخه‌های مدرن ِ الیور توئیست نوشته شود. و این بار در تبلیغات و آگهی‌های بازرگانی که ناجوانمردانه برای جلب هوس کودک، هوسی که در قالب موارد حتی مطابق نیازهای او هم نیست، به هر روشی متوسل میشوند.
کودکی یک سال و نیمه را می‌شناسم. دایره‌ی کلماتی که به زبان می‌آورد، از 15 کلمه بیرون نیست. که برای هر کودکی عادی ست. اما حیرت‌آور است که باوجودآنکه تنها یک یا دو بار موفق به دیدن آگهی بازرگانی بالا بالا شده است، یکی از همین 15 کلمه که مدام تکرارش میکند، بالا بالاست! روز اولی که این آگهی را دیدم، از خود پرسیدم که چرا تولیدکنندگان آن چنین نام بی‌معنایی را برای تولید خود انتخاب کردند. ولی به جوابی نرسیدم. اما امروز دیگر پاسخ سؤالم را می‌دانم.
برای سود بیشتر!
هر سه حروف این کلمه، (ب الف لام) ازجمله حروفی ست که کودکان به‌سرعت می‌آموزند. و این برای تولیدکننده مساوی ست با سود بیشتر. کودک، حتی اگر یک سال و نیم بیشتر هم نداشته باشد، مدام این کلمه را در خانه برای والدین خود تکرار میکند، و بخصوص اگر فرزند اول هم باشد، والدینش از ذوقی که به آنها دست خواهد داد، و به خاطر اصرار کودک، این بسته را تهیه می‌کنند.
در اینجا یادگیری و آموزش کودک تنها یک بهانه ست. یک بهانه‌ی دردآور! همگان تصور می‌کنند که چه دلسوز است سازنده‌ی بالا بالا و دیگر ِاین‌گونه مؤسسات که به فکر یادگیری کودکان هستند!!!
اما به‌واقع ، هیچ دلیل منطقی وجود ندارد که کودک قبل از ورود به مدرسه نوشتن و خواندن را بیاموزد. این را به‌وقت خود خواهد آموخت. هفت سال اول زندگی هر فردی، نقش بسزایی در تکامل شخصیت انسان دارند. و زندگی و آینده‌ی یک فرد را رقم می‌زنند. کودک اگر بسیار باهوش است، صحیح آن است که در این سنین به‌عوض تعجیل در نابغگی‌اش،(در تصور والدین) از هوش او برای پروراندن شخصیت، و پرورش و تکامل روحش کمک گرفت.
نوشته خانم مطهره مطیعی
سلام
دختر 4-5 ساله ای دارم که بسیار اصرار میکنه تبلت براش بخریم و هرجایی که تبلتی دست بچه ای می بینه زود جذبش میشه و میره پیشش میشینه من تا الان در برابر خرید مقاومت کردم و نظرم هم اینه که نبایست هر خواسته ای که کودک داشت به اون تن داد . البته خانمم میگه که از مشاوران تربیتی شنیده که نبایت به این عنوان که مال شخصی کودک براش بخریم و بعد از خرید هم بایست محدودش کنیم در ساعت مشخصی.
نظر شما چیه ؟!
همچنین در موردکلام اخرتون “کودک اگر بسیار باهوش است، صحیح آن است که در این سنین به‌عوض تعجیل در نابغگی‌اش،(در تصور والدین) از هوش او برای پروراندن شخصیت، و پرورش و تکامل روحش کمک گرفت.” چه راهکارهای اجرایی دارید؟
سلام .
پاسخ شما در ادامه متن داده شده . ان شاءالله مورد استفاده قرار گیرد.
و من الله التوفیق
البته یادگیری کودک قبل از ورود به مدرسه بد نیست. اینجوری باشه باید بگیم کودکانی که حافظ قرآن هستند هم اشتباه می کنند. باید در سنینی که در مدرسه هستند باید قرآن حفظ کنند.
مقابله با بحث تبلیغات و شگردهای تبلیغاتی کودکان رو اینجوری توجیه نکنید بهتره
كودك من با كنجكاوي خودش خواندن و نوشتن رو اموخت و حالا در مدرسه حوصله ش سر ميره..از معلمش خواسته م ازش تكليف بيشتري بخواد و خوشبختانه سيستم آموزشي داره از حالت املا گونه به جحالت تحقيقي در مياد
سلام .
پدر گرامی خوشحالم که با وجود علاقه ای که به کودک خود دارید دراین جو تکنولوژی زدگی عقل خود را مابین کودک خود و صلاح او در نظر میگیرید.
با توجه به دانسته های اندکی که درمورد کودکان دارم پاسخی خواهم داد که امیدوارم مفید و مورد رضای خدا باشد:
برخلاف آنچه بر آن تآکید میشد که آنچه از تکنولوژی و وسایل آن رواج پیدا میکند کودک به هر حال قطعا به سمت آن کشیده میشود عقیده دارم که حتی در کنار هجمه بی امان این شیطانک ها در برابر دیدگان کودکانمان باز راه حل ما ( دلسوز کودکان خود و کودکان سرزمینمان هستیم ) تآکید و استفاده از گرایشات درونی و واقعی و فطری کودکان است.به نظر بنده کودکان امروز بیش از آن که علاقمند به ابزارهای تکنولوژی باشند علاقمند به اتفاقات جدید و داشتن همبازی و آشنا شدن با تجربه های متفاوت عملی و فکری و… هستند با این حساب وظیفه پدر مادر دلسوز و دغدغه مند این است که تا جای ممکن زمان و فکر کودک خود را چنان پر کنند که او از پرداختن به ابزار مذکور غفل شود. معتقدم درصورتی که کودک من و شما مشاهده کند ( به صورت موثر ) وقت والدین و اطرافیان خود را در اختیار دارد به حدی که با او به بازی پرداخته میشود. موقعیت های مختلف آزمایش و تجربه در اختیار او قرار داده میشود و… نسبت به کودکانی که از این ابزار بهره مندند امتیاز واضحی در خود احساس میکند.
البته این به این معنا نیست که والدین همه زمان خود را با او سپری کنند ( که در این صورت از پرداختن به امور روزمره خود ناتوان میشوند ) یا اینکه دائما در حال تهیه اسباب بازی های مختلف برای او باشند .
تجربه عملی من در مورد کودکی ثابت کرد چنان چه از زیر یکسالگی کودکی را با کتاب مآنوس کنیم کمترین دوره مسحور شدن او با کتاب تا زمان 4 -5 سالگی خواهد بود علاوه بر اینکه در آینده نیز دوستی بی صدا و بی دردسر به او شناسانده ایم که میتواند در مواقع مشکل و… کمک و راهنمای او باشد.
والدین حتی با وسایل دورریز خانه خود میتوانند گاه ساعتها وقت کودک خود را پر کنند ، به شرطی که با تحکم های گاه و بیگاه فرصت تجربه های جدید را از او نگیرند و او را از خیر ایجاد و خلاقیت منصرف نکنند. و در کنار آن تشویق های مورد نیاز را نیز به او هدیه کنند.
برای این کار باید به دنبال کسب آموزشهایی درمورد موقعیتهای مورد علاقه کودکان پرداخته شود. و نیز نسبت به جزئیات رشدی او از لحاظ کلامی ، فکری و … کودک خود شناخت پیدا کنید.
آشنایی با مشاغل مختلف ، آموزش کاردستی ها متفاوت ، دقت در انتخاب اسباب بازی و انتخاب اسباب بازی های هدفدار ، انجام بازی های تحرکی ، تقویت قوای کلامی و شعر خوانی و قصه گویی ، صحبت مستقیم با کودک درمورد اتفاقات و موضوعات مختلف میتواند قدرت فکر او را افزایش دهد ( که درموارد خاص کودک راحت تر تصمیمات شما را بپذیرد ) و در معرض آموزش هنرهای دستی مانند نقاشی و… قرار دهید تا مشغولیتی خاص برای او ایجاد کنید تا در زمانهای بیکاری ، خودش ناخودآگاه به سمت آن متمایل شود. همچنین تلاش کنید علاقه او را به موضوعات مختلف کشف کنید تا بر طبق علاقه او زمانش را پر کنید و نیز بتوانید در مواقع مورد نیاز از موضوع مورد نظر او نهایت حسن استفاده را ببریدو…
نکته : در مورد علاقه کودک تان به تبلت درصورتی که در مدتی ( نه چندان کوتاه ) از اوایل زمان تمرکز شما کودک شما همچنان برهمان علاقه باقی بود شاید نیاز باشد آنچه همسرتان گفته اند عملی کنید . ( البته با دقت به این نکته که کودکتان – در کنار تصمیمات خاص پدرانه شما – نباید شما را مانع بین خود و علاقه اش ببیند و حتی گاهی شما را نیز همبازی خود در جریان علاقه اش مشاهده کند تا به این صورت بهتر حضور و تصمیم شما را بپذیرد و به این مرحله نرسد که بین علاقه اش به شما و علاقه به آن ابزار خاص به یک سمت معطوف شود. و خدای نکرده به انتخاب فکر کند. ضمنا ممانعت تام شما از دسترسی کودکتان با تبلت ممکن است حرصی فروخورده را در او ایجاد کند. و در همین راستا در ذهن خود والدین و یا کودکانی را که برخوردار از تبلت هستن را برخلاف عقاید و مشی شما هستند الگو قرار داده و به سمت آنها متمایل شود.
نکته2:اگر ناچار به تهیه تبلت شدید درکنار همبازی شدنهای گاه و بیگاه با کودکتان به او بفهمانید عدم تمایل شما به خاطر نابلدی شما و یا ناتوانی شما بر کار با این دستگاه نیست. و نیز هم بازی شدن شما یا همسرتان این حسن را دارد که اگر زمانی را به عنوان همبازی با او سپری کرده باشید بهتر میتوانید از علاقه خود به بازی دیگری سخن بگویید و کودکتان را نیز به آن متقاعد کنید .و او را به سمت کار یا بازی دیگری معطوف کنید.
این وادی به نظر حقیر مانند حرکت بر مویی است که با دقت و دانش و البته توکل باید برآن نظر داشت.
در کلام آخر بسیاری و یا حتی همه موارد فوق کار راحتی نیست اما : هرکه طاووس خواهد جور هندوستان کشد.
با توجه به سن کودکتان به شرطی که همت بیشتری به خرج دهید میتوانید کودکتان را ( البته با توکل به خدا ) به راهی که خود می پسندید معطوف کنید ( تا 6 سال زمان دارید ) . و فرصتهای آموزش و تجربه و انتخاب بیشتری را برایش مهیا کنید تا به پرورش و رشد و تعالی او کمک کرده باشید. فراموش نکنید آنچه شما در مقابل کودکتان عرضه میدارید میتواند به طور تصاعدی در جمع کثیری موثر باشد.
با عرض پوزش از اطاله کلام.
ومن الله التوفیق